Despedida

Hoi lieve allemaal!

Goh, er is aardig wat tijd verstreken sinds mijn laatste verslag. Ik zal jullie niet vervelen met 1000 woorden aan alles wat ik wel niet heb ondernomen, ik ben namelijk aardig druk geweest. Zie hier de reden dat ik nu pas een verslag plaats. Goed, wat heb ik sindsdien allemaal gezien? In mijn vorige verslag schreef ik dat ik net woonde in Dicap, het appartementencomplex. Vandaag ben ik daar vandaan weggegaan om te gaan reizen, maar goed eerst even wat ik allemaal heb bezocht in de tussentijd:

- Panajachel, een dorp aan het Lago Atitlan om alle andere studenten te zien
- Retalhuleu, een stad aan de kuststreek in het zuiden van Guatemala. Daar ook het archeologische park Takalik Abaj
- Laguna Chicaba en el Baul, een kratermeer en een berg in de buurt van Xela. Chicabal bleek achteraf een vulkaan te zijn en het was niet echt mijn ding. Heel typisch weer dat ik degene ben die per ongelijk een vulkaan beklimt... Maar het was de moeite waard want enorm mooi!
- San Andres Xecul, de plaats met de gele kerk op de voorkant van de Lonely Planet

Goed, verder ben ik enorm druk geweest met mijn onderzoek. De week voor pasen, Semana Santa, was de universiteit dicht maar waren er allerlei activiteiten van de Huelga de Dolores. Die heb ik allemaal bezocht, ik mocht zelfs deel uitnemen van de 'desfile': de protestmars! Als dat geen participerende observatie is dan weet ik het niet meer. Die week erop was Semana Santa, toen was de universiteit weer dicht en viel er voor mij weinig te doen. Alsnog wel wat participanten gezien en gesproken. Na Semana Santa ging het hard, in de tussentijd zeker 18 interviews gehad... Heel fijn allemaal, wel heel vermoeiend.

Ondertussen heb ik ook nog veel leuke dingen gedaan, ik heb gewerkt bij het cafe King&Queen waarover ik eerder schreef en etentjes gehad. Echt een supertijd, zoveel leuke mensen leren kennen en vrienden gemaakt! Om deze reden was afgelopen week ook nogal zuur en was ik helemaal op: ik wou helemaal niet weg. Zondag heb ik samen met Michiel, Mark en Eefje een afscheidsfeestje gegeven in mijn appartement, we (Eefje en ik haha) hebben gekookt voor mijn 'familie' hier. Dat was echt enorm leuk maar ook een beetje naar! Dinsdag hadden we afscheidsfeestje numero twee, dit keer in Eefje haar appartement en voor onze 'eetgroep'. Dat was ook heel gezellig, en ook enigszins naar. Woensdag gegeten bij Mayra en Joel, mijn 'papa en mama' hier. Donderdag afscheidsfeestje numero drie, dit keer in King&Queen mét livemuziek van twee hele toffe Guatemalteken. Dat was echt heel tof! Vrijdagavond, gister, was ik helemaal kapot. Laatste avondje in de K&Q. Nogal wat gehuild, cadeautjes gekregen en afscheid genomen. Ik vond het echt vreselijk. Uiteindelijk midden in de nacht samen met Eefje thuis gekomen, en om 8:30 opgestaan. Echt opstaan kan ik het alleen niet noemen, ik heb namelijk helemaal niet kunnen slapen. Toen tas ingepakt (wat een klus!), uitgechecked bij de secretaresse en de schoonmaakster nog wat eten meegegeven dat ik over had.

Daarna op weg met Mayra, Joel, Michiel en Eefje naar Xelapan (de bakkerij-keten van Xela) voor mijn afscheid deel vier: het ontbijt. Lekker gegeten, hoewel ik geen trek had. Vervolgens hebben ze me naar mijn bus bij de terminal Minerva gebracht. Afscheid ging goed, tenminste, ik hoefde niet te huilen terwijl ik ze gedag zei. Tot... Mayra mij voor de laatste keer uitzwaaide en uit de bus stapte waar ik in zat. Huilend in de bus! Ik haat afscheid. Toen anderhalf uur, op weg naar los Encuentros waar ik Eveline en Simone zou ontmoeten, half gehuild en half geslapen. Bleek dat de bus niet naar los Encuentros maar naar Sololá ging. Ik had op zich niet echt behoefte om daar te belanden. Gelukkig kwam ik er op tijd achter en hoefde ik maar tien minuten te wachten aan de kant van de weg op een bus die me wel naar de goede bestemming kon brengen. Op los Encuentros zag ik Eveline en Simone, vervolgens namen we de bus naar Guatemala stad met als doel om naar Rio Dulce (zoek maar op haha) te gaan. Helaas waren we te laat in Guate om daar nog naartoe te kunnen, en nu hebben we besloten om een nachtje hier te blijven en morgenochtend vroeg te gaan. Hoewel ik nog steeds verdrietig ben denk ik wel dat deze reisweek goed is, en ik merk dat ik er ook iets meer klaar voor ben om naar huis te gaan. Maar nog niet: eerst ga ik nog een hoop mooie dingen zien!

Heel veel liefs uit Guatemala en volgende keer laat ik weer iets eerder van me horen,

Talitha